Opowieść o wybitnej satyryczce Stefanii Grodzieńskiej, współzałożycielce naszej sceny, która rozbawiała kolejne pokolenia również w audycjach w Polskim Radiu i Telewizji Polskiej oraz w felietonach w „Szpilkach” i „Przekroju”.

Ten musical nazywa się Piplaja, bo tym słowem w przedwojennym żargonie nazywano młode, początkujące aktorki, tancerki i autorki. Używała go także Grodzieńska i sama też była piplają, kiedy stawiała pierwsze kroki w międzywojennych warszawskich teatrach, kabaretach literackich i rewiach. Wojna zabiła ten świat i to słowo, a my wskrzeszamy za sprawą musicalu Joanny Drozdy (scenariusz, teksty piosenek i reżyseria) oraz Tomasza Filipczaka (muzyka i kierownictwo muzyczne).

Akcja przedstawienia obejmuje trzy okresy. Opowiemy o międzywojniu, kiedy Warszawa była stolicą świateł i rozrywki (pomogą w tym piękne kostiumy Mateusza Karolczuka, zgodne z modą tamtych czasów), o życiu pod okupacją i w getcie, oraz o artystycznych salonach powojnia (co umożliwi mobilna scenografia Anny Marii Macugowskiej, pozwalająca m.in. zajrzeć za teatralne kulisy). Zapraszamy do świata zaludnionego przez tak barwne i ważne dla polskiej kultury postaci jak Fryderyk Járosy, Wiera Gran, Hanka Bielicka, Hanka Ordonówna, Loda Halama czy Karol Hanusz.

Piplaja nie jest klasyczną biografią – bardziej niż kolejne wydarzenia z życia Grodzieńskiej interesuje nas sama bohaterka: kobieta nowoczesna, która kroczyła po wielu ścieżkach kariery i nie dawała się zaszufladkować. Była odważna i niezależna. Łamała stereotypy. Osiągała niemożliwe i przecierała szlaki kolejnym pokoleniom kobiet. Pochodziła z mniejszości, nie dała się pokonać uprzedzeniom, nie dała się zabić historii, przeżyła wojnę i warszawskie getto, nie dała się złamać władzy. Jej życie było pełne zwrotów akcji. I jest dowodem na to, że humor pomaga godnie żyć nawet w najtrudniejszych czasach. W musicalu opowiadamy również o wątkach osobistych z życia Stefani Grodzieńskiej – o jej wieloletnim małżeństwie z Jerzym Jurandotem oraz o relacjach z matką.

Piplaja to komedia musicalowa – mówi reżyserka Joanna Drozda. – Posłużył mi do tego zarówno humor literacki, jak i liczne życiorysy gwiazd. Inspirując się życiorysem Grodzieńskiej, napisałam opowieść o kobiecie w ciężkich czasach, próbującej swoich sił w zawodach niepisanych kobietom, walczącej z uprzedzaniami i cenzurą. Słowem – opowieść uniwersalną. Z niej wynika hasło spektaklu: „Nie bój się żyć tak, jak chcesz”.

Nawiązuję do stylistyki lat 20-tych i 30-tych, do złotej ery swingu, oraz do tego, co działo się w muzyce tuż po wojnie, kiedy mocną pozycję miał jazz – opowiada kompozytor Tomasz Filipczak. – Widzowie usłyszą również charlestona, tango i nawiązania do piosenki teatralnej międzywojnia, np. takiej, jaką wykonywał Chór Dana. Skomponowałem 15 utworów: solówki, duety i zbiorowe numery. Chóry, wielogłos to cecha charakterystyczna ponad połowy piosenek.

Partnerem spektaklu, który dostarcza buty dla aktorek występujących w musicalu Piplaja, jest firma Marshall Shoes.