Do pracy przy kopaniu rowów przeciwlotniczych stawili się wczoraj licznie artyści scen warszawskich.
Kategoria: Ciekawostki
BOgdan + DOrota = Bodo
Pseudonim artystyczny Bodo wymyślił Bodek z połączenia dwóch liter: swojego pierwszego imienia Bogdan i imienia swojej ukochanej matki Doroty.
Podziękowanie dla Bodo
Podczas gościnnych występów Eugeniusza Bodo w Łodzi, kasa teatru Casino sprzedawała fotki bohatera filmu pt. Pieśniarz Warszawy.
Sylwester w stolicy (1932)
– Sylwester!!!… Hallo!… Sylwester!!!…– Со zа Sylwester, jaki tam znowu Sylwester? Kryzys panie, nie Sylwester.– Coś pan rzekł? Kryzys?
Radio składa wizytę filmowi
To był wielki dzień w atelier! Już od samego rana zaczęły się dziać dziwne rzeczy. Zajęci gorączkową pracą przy zdjęciach ludzie filmu zrazu nie zwracali na nic uwagi. Tego dnia zresztą było dużo roboty.
Dlaczego Dobiesław Damięcki schował się w cień?
Jak donosił dziennikarz dwutygodnika Kino w nr 43 z 1935 roku, Dobiesław Damięcki był „lekkoduchem” i od tego wszystko się zaczęło.
Aktorzy w anegdocie
Stanisława Wysocka, będąc na generalnej próbie jakiejś sztuki, zachwyciła się charakteryzacją jednego z aktorów, który grając marynarza, paradował w samych tylko portkach.
Igo Sym w anegdocie
– Kogo pan woli: blondynki czy brunetki? – zapytano raz Syma.– Włosy robią mi różnicę tylko… w zupie – odpowiedział ten wielbiciel płci pięknej. ***** Igo Sym pewnego „Igo Sym w anegdocie”
Jan Kiepura. Spotkania z Mistrzem
Karteczka z kalendarza. Na awersie znajduje się rozpiska sierpnia i tekst: „Wyświecony garnitur po zdeblaskowaniu w Asko wygląda jak nowy”.
Ludwik Lawiński w anegdocie
Dymsza twierdzi, że między Lawińskim a komornikiem jest tylko mała różnica, bo gdy Lawiński przychodzi do niego w odwiedziny, to zawsze ze względu na swą tuszę zajmuje dwa krzesła, a komornik chce zająć mu wszystkie. *** (1932 „Ludwik Lawiński w anegdocie”
Bohdan Eugène Junod – sprawa polskiego obywatelstwa
Jesteśmy dumni z dokonań Eugeniusza Bodo, bo to świetny aktor, pracowity reżyser, pomysłowy scenarzysta i w ogóle człowiek renesansu.
Bolesław Mierzejewski w anegdocie
Kiedy w 1908 roku Bolesław Mierzejewski był jeszcze słuchaczem Szkoły Aplikacyjnej, pewien stary aktor i organizator imprez artystycznych