„Kochany dzienniczku pragnę by w tobie spoczywały moje postępy w nauce i różne, różne rzeczy”. Tak, 11 stycznia 1925 r, zaczęła swój pamiętnik
Tag: teatr
Piplaja
Opowieść o wybitnej satyryczce Stefanii Grodzieńskiej, współzałożycielce naszej sceny, która rozbawiała kolejne pokolenia również w audycjach
Otwarta próba czytana spektaklu „Édith i Marlene”
Przyjaźń, rywalizacja i wreszcie romans. Relacje pomiędzy Edith Piaf i Marleną Dietrich to cała gama emocji i ciekawostek. Zobacz otwartą
Romantyk za kulisami. Trzy słowa z Włodzimierzem Boruńskim
Za jakąś kotarą odkrywam Boruńskiego. Daje dyspozycje inspicjentowi. Boruński jest pedantem sceny, niezmordowany jako reżyser czuwa nad całością.
Irena Kwiatkowska. Kilka słów
Chciałbym tylko zwrócić uwagę na świeży, szczery, młody talent aktorski, który Teatr Nowy ukazał Poznaniowi, talent Ireny Kwiatkowskiej
Adolf Dymsza chce wzruszać do łez…
Z jasno oświetlonego skrawka sceny dolatują jeszcze jakieś strzępki dialogu – kiedy wyrasta przede mną znana sylwetka Dymszy.
Bolesław Leszczyński w anegdocie
Bolesław Leszczyński występując gościnnie w Łodzi jako fredrowski Cześnik w Zemście, miał za partnera w roli Dyndalskiego doskonałego aktora Ceremużyńskiego, będącego fanatycznym wielbicielem Leszczyńskiego.
Tadeusz Wesołowski: Jestem amantem salonowym (1932)
– Hallo, Teatr Narodowy? Proszę pana Wesołowskiego… Tadziu?… Serwus… Przyjdź proszę, do mnie wieczorkiem. Mam nowe płyty gramofonowe… Wiem, że jesteś muzykalny, przyjdź, będziemy „rumbać”…
Mieczysław Cybulski: Nie gram w teatrze, bo mnie na to nie stać (1931)
Mówiono o nim, że jest jak jasnowłosy paź i święty cherubin. Był zapalonym automobilistą i swojego czasu lubianym amantem polskiego filmu.
„Teatry Warszawy 1944–1945” Tomasz Mościcki
Książka jest próbą opisania początków powojennego życia teatralnego Warszawy, a także poprzedzających je wydarzeń roku 1944. Ten okres dziejów naszych scen jest wciąż mało znany, a zebrane tu w formie „„Teatry Warszawy 1944–1945” Tomasz Mościcki”
„Teatry Warszawy 1939. Kronika” Tomasz Mościcki
Książka jest próbą wejścia w świat warszawskiego teatru 1939 roku, zaczyna się w chwili, gdy nic jeszcze nie zapowiada jego końca; jest też próbą obserwacji jego zagłady i jej następstw: „„Teatry Warszawy 1939. Kronika” Tomasz Mościcki”
„Teatr. Za kulisami i na scenie” Witold Sadowy
W tej z pasją napisanej książce Czytelnik poznaje barwny świat polskiego teatru począwszy od lat pięćdziesiątych. Jego atmosferę – wydarzenia artystyczne, zabawne anegdoty, a także intrygi i zakulisowe plotki. Ociera „„Teatr. Za kulisami i na scenie” Witold Sadowy”