Mirela Tomczyk
8 czerwca 2019 roku
Belle Epoque to epoka piękna. Pięknych kobiet, pięknej literatury, pięknego malarstwa, ale, co dla nas najważniejsze, też początków kina.
Jak wszyscy wiemy, bracia Auguste i Louis Lumière, którzy 13 lutego 1895 roku opatentowali urządzenie zwane kinematografem, a 28 grudnia 1895 roku zorganizowali pierwszy publiczny pokaz filmowy w Paryżu, są uważani za TYCH PIERWSZYCH, którym zawdzięczamy rozwój kinematografii na świecie.
Niezaprzeczalnie widzieli możliwości kina i wykorzystali je maksymalnie, ale rok przed ich odkryciem skromny polski wynalazca, Kazimierz Prószyński, skonstruował aparat, który nazwał pleografem. Pleograf służył jednocześnie do wykonywania zdjęć i projekcji filmów na taśmie celuloidowej. W 1898 roku udoskonalił swoją kamerę i nazwał ją biopleografem, który pozwalał na płynne przesuwanie taśmy. W 1902 roku stworzył dwa krótkie filmy Powrót birbanta (obecnie uznawany za pierwszy polski film fabularny) oraz Przygoda dorożkarza, w których wzięli udział dwaj polscy aktorzy teatralni Kazimierz Junosza-Stępowski i Władysław Neubelt.
Innym pionierem kina w epoce Belle Epoque był Bolesław Matuszewski, który był prekursorem reportażu filmowego oraz kinematografii naukowej. Wsławił się tym, że w 1897 roku zarejestrował na taśmie wizytę prezydenta Francji Félixa François Faure’a w Petersburgu. Film ten posłużył za dowód rzeczowy i zapobiegł międzynarodowemu skandalowi. Uznawał wagę reportażu filmowego oraz filmografii naukowej za przyszłość filmu dokumentalnego. Filmował skomplikowane operacje chirurgiczne, a w 1898 roku Matuszewski wysłał swoich operatorów z kinematografami w różne regiony Polski, żeby filmowali zabawy, obrzędy ludowe i obyczaje na polskich wsiach, przyczyniając się do rozwoju etnografii.
I w tych epokowych odkryciach odnalazły się Debiutantki…
Po raz siódmy, dzięki Fundacji im. Królowej Marii Kazimiery oraz programowi Debiutantki, którego autorką i producentką jest Agnieszka Michalczyk, tysiące widzów w Wilanowie mogli obejrzeć w czasie Nocy Muzeów niezwykłe widowisko modowe z minionej epoki. Tym razem przeniesiono wszystkich w czasy Belle Epoque. 18 maja 2019 o godzinie 21 miał miejsce pokaz „Belle Epoque i talia osy”. Na scenie przed sienią główną Pałacu pojawiły się przepiękne damy w strojach codziennych, balowych oraz ślubnych z drugiej połowy XIX wieku. Każdy kostium oraz dodatki – kapelusze, diademy, kolie zostały wykonane własnoręcznie przez studentki Wyższej Szkoły Artystycznej w Warszawie, pod czujnym okiem dyr. kreatywnej Agaty Manowskiej i prof. Aleksandry Plewako-Szczerbińskiej. W rolę tańczących modelek wcieliły się Debiutantki – studentki z całej Polski w wieku 18–24 lat. Na scenie pojawili się również dżentelmeni we frakach oraz malarze-tancerze z Zespołu Pieśni i Tańca UW Warszawianka. Całości dopełniły małe baletnice z Tutu Balet.
Opowieść o dziewczynce śniącej o damach i wielkim balu, przeniosła wszystkich w rytmie walca, w czasy niezwykłej elegancji, kobiecości i sztuki impresjonistów. Choreografem widowiska była Monika Moskwa, studentka WSA, kostiumolog oraz baletnica. Architektura Pałacu w połączeniu z zachwycającymi strojami, układami choreograficznymi i światłami stworzyły cudowną pocztówkę tamtych dawno minionych lat.
Organizatorami widowiska „Belle Epoque i talia osy” byli: Urząd Dzielnicy Wilanów m. stołecznego Warszawy, Muzeum Pałacu w Wilanowie, Fundacja im. Królowej Marii Kazimiery, program Debiutantki oraz Wyższa Szkoła Artystyczna w Warszawie. Mecenasem Królewskim widowiska została Fundacja KGHM Polska Miedź.
fot. Malwina de Brade
[materiały prasowe]
