Z perspektywy lat, trudno sobie dzisiaj wyobrazić, jaką wielką rolę w życiu kulturalnym II Rzeczypospolitej odgrywały kabarety.
Tag: Qui Pro Quo
O prawo autorskie filmu
Spotykają się dwaj panowie. Obaj widzieli Człowieka o błękitnej duszy. – A pamięta pan scenę, w której Sawan rzuca się na dyrektora kabaretu?
Teatr Letni: „Piękna Helena” (1935)
Nigdy dobrze nie wiedziałem, jak to jest właściwie z tym śmiechem homerycznym. Czy to jest przyzwoicie czy nieprzyzwoicie śmiać się „homerycznie“?
Raj humoru – i nie tylko
W Qui Pro Quo było dużo miłych i dowcipnych kolegom z kochanym moim przyjacielem i scenicznym partnerem Dodkiem Dymszą na czele.
Hanka Ordonówna, czyli Marysia Pietruszyńska
Piosenkę „Nic o tobie nie wiem” Emanuel Schlechter i Henryk Wars napisali do filmu „Włóczęgi” w 1939 roku. Niemal wszyscy pamiętamy sugestywną interpretację Zbigniewa Rakowieckiego i Andrzeja Boguckiego.
„Proszę Państwa!” Fryderyk Járosy
Tutaj naturalnie wmawiali państwu, że ja wyjechałem na urlop. Oszczerstwo!
Adolf Dymsza: Wspomnienia z Qui Pro Quo
Najważniejsza rzecz: jak zacząć? To nie takie proste… Kiedy się dowiedziano, że mam pisać pamiętnik, to zaraz wszyscy, że może pomóc, że opracują literacko. Ale postanowiłem pisać sam. Nie wiem, jak wyjdzie, w każdym razie indywidualnie. A jak autorzy występują na scenie, czy proszą mnie o pomoc?
„Dodek Dymsza” Roman Dziewoński
Książka opowiada o życiu i karierze artystycznej Adolfa Dymszy znanego pod pseudonimem Dodek. Jego kariera rozpoczęła się od występów w warszawskim kabarecie Qui Pro Quo. Z czasem stał się najpopularniejszym aktorem „„Dodek Dymsza” Roman Dziewoński”
„Teatr Qui Pro Quo. Kochana stara buda” Tomasz Mościcki
Tomasz Mościcki to krytyk teatralny, dziennikarz. Absolwent Wydziału Wiedzy o Teatrze warszawskiej PWST. OD początku lat 90. jest recenzentem teatralnym. Współpracował z tygodnikiem „Po prostu”, „Życiem”. Od 2006 krytyk teatralny „Dziennika”, „„Teatr Qui Pro Quo. Kochana stara buda” Tomasz Mościcki”
„Nie żyłam samotnie” Mira Zimińska-Sygietynska
Nie żyłam samotnie to autobiografia Miry Zimińskiej polskiej aktorki, reżyserki i pedagoga. W okresie międzywojennym występowała w kabaretach Qui Pro Quo, Morskie Oko, Cyrulik Warszawski, w rewiach oraz wielu filmach. Była współzałożycielką „„Nie żyłam samotnie” Mira Zimińska-Sygietynska”
„Proszę Państwa!” Fryderyk Járosy
Fryderyk Jarosy, Węgier z pochodzenia, ale Polak z wyboru, był najlepszym konferansjerem w przedwojennym kabarecie. Ta książka to zapis jego konferansjerki w kabarecie Qui Pro Quo. Projekt okładki: Zdzisław Czermański. „„Proszę Państwa!” Fryderyk Járosy”