Propozycja „napisania na nowo” starej farsy St. Dobrzańskiego Żołnierz Królowej Madagaskaru przyszła w jak najbardziej sprzyjającym tej
Tag: Lena Żelichowska
Zielone, niebieskie, brązowe czy szare?
Szanowni Państwo, jedno z często napływających do nas zapytań brzmi: „A jaki kolor oczu miała/miał…?”. Postanowiliśmy zebrać dostępne nam informacje i oto ich efekt 🙂 Zestawienie przygotowali dla Państwa: „Zielone, niebieskie, brązowe czy szare?”
Járosy uniewinniony. Proces Cyrulika o opóźnienie przedstawienia
W Sądzie Okręgowym, w wydziale karno-administracyjnym odbyła się sprawa kierownika teatrzyku Cyrulika Warszawskiego, p. Fryderyka Járosy’ego
Trzy scenariusze filmowe o Ostrej Bramie na stole sędziowskim: „Ave Maria”, „Dzwony ostrobramskie” i „Ty,co w Ostrej świecisz Bramie”
Wczoraj z nakazu sądu okręgowego urząd śledczy przeprowadził szereg rewizji w wytwórniach filmowych i u samych filmowców na tle sporu
Mama sobie przypomniała o p. Lenie Żelichowskiej
W sadzie grodzkim rozpatrywany jest dziś proces wytoczony przeciw Lenie Żelichowskiej-Grzędzicowej przez jej matkę, o alimenty.
Eugeniusz Bodo w anegdocie
Helena Grossówna wspominała w wywiadzie dla „Filmu” z 1983 roku:
– Odpoczywałam, gdy ktoś inny miał scenę. Szłam wtedy do garderoby, troszeczkę drzemałam…A jedzenie?
Ostatnia premiera teatralna w przedwojennej Polsce
– Panie dyrektorze, czy odwołujemy? Kasjerka chce wiedzieć, czy ma dalej sprzedawać bilety – pyta mnie przy wejściu za kulisy sekretarz teatru Władysław Kieszczyński.
Reri. Miss Polinezji wśród gwiazd II Rzplitej
Któż nie zna romantycznej, a zarazem smutnej historii Reri i Eugeniusza Bodo? Czy można coś jeszcze powiedzieć, co nie zostało powiedziane? Co nie zostało napisane? Mam nadzieję, że tak… jak również jestem pewna, że mój artykuł nie wyczerpie tematu.
Wesołe Oko: „Rumba, rumba” (1931)
Wesołe Oko: Rumba, rumba, cocktail z humoru, tańca i melodii w dwudziestu ośmiu odmianach. Dekoracje Józefa Galewskiego (20 XI 1931).
„Skazane na zapomnienie. Polskie aktorki na emigracji” Grzegorz Rogowski
Wrzesień 1939 roku był dla wielu gwiazd polskiego filmu przedwojennego ostatnim aktem w ich karierze. W obliczu zupełnie nowej dramatycznej rzeczywistości niemało artystów zdecydowało się na emigrację. Tam „„Skazane na zapomnienie. Polskie aktorki na emigracji” Grzegorz Rogowski”
Lena Żelichowska: Niech pani dużo o mnie nie pisze (1934)
Niezrównana Ziuta Heymanówna, naczelna reporterka terenowa „Kina i Rewji dla Wszystkich”, namówiła na krótką rozmowę Lenę Żelichowską – aktorkę o wyjątkowej urodzie, niebanalnej jak na tamte czasy… O czym rozmawiały? O filmie… O teatrze… i oczywiście o ulubionym koledze – Eugeniuszu Bodo. [pisownia oryginalna]