Aby przetrwać zarówno wersję ekranową jak i literacką Pana Tadeusza, należy posiadać ogromną siłę skupienia, a do tego dobrze czuć się w interpretacji wierszy trzynastozgłoskowych, od którego nawet filmowcy nie odstąpili…

Jako, że w latach dwudziestych XX wieku, twórcy kinematografii niemej w Polsce, chętnie sięgali po ważne, patriotyczne dzieła literackie, można było przewidzieć, iż wielka epopeja narodowa Adama Mickiewicza nie umknie ich uwadze.

Tak więc w 1928 roku, powstał Pana Tadeusz w reżyserii Ryszarda Ordyńskiego, którego zresztą widzimy na ekranie w roli oficera armii generała Dąbrowskiego.

Szczęśliwie dla nas – film, który przez dziesiątki lat był uznany za zaginiony (po wojnie odnaleziono fragmenty niekompletnej taśmy), odnalazł się w 2006 roku, w części znacznej, bo fabuła mogła zostać scalona w 120 minuty filmu. Jest to ogromny sukces i daje nadzieję na kolejne znaleziska filmów, o których dziś tylko czytamy w kronikach filmowych.