Międzynarodowa konferencja towarzysząca Świętu Niemego Kina: Pola Negri – aktorka, ikona, legenda. W poszukiwaniu fenomenu gwiazdy
19-20 kwietnia 2018 roku
Filmoteka Narodowa-Instytut Audiowizualny
Warszawa, ul. Wałbrzyska 3/5
Rok 2017 to bez wątpienia rok Poli Negri, w nim bowiem przypadła 120. rocznica urodzin i 30. śmierci aktorki, a także stulecie premiery Bestii, jedynego jak dotąd zachowanego filmu z pierwszego, polskiego okresu kariery gwiazdy. Z tej okazji Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny, zgodnie ze swoją misją ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego, przeprowadziła restaurację cyfrową tego filmu – jego repremiera odbyła się w kwietniu 2018 roku, w ramach corocznego Święta Niemego Kina. Pola Negri była główną bohaterką zarówno obchodzącego swoje 15-lecie festiwalu, jak i międzynarodowej konferencji naukowej organizowanej przez FINA przy wsparciu polskich filmoznawców z czołowych ośrodków akademickich, we współpracy z festiwalem Le Giornate del Cinema Muto w Pordenone i EYE Filmmuseum w Amsterdamie.
Konferencja była próbą opisu fenomenu Poli Negri, jej kariery i (z)mitologizowanej biografii z wielu perspektyw, forum wymiany najnowszych odkryć, ma zachęcać do zgłębiania różnych aspektów międzynarodowej kariery bohaterki i zadawania pytań, np. o dziedzictwo aktorki we współczesnym kinie, rolę, jaką w ukształtowaniu Negri jako artystki odegrali ludzie jej epoki czy wreszcie – wpływ gwiazdy na innych.
M.in. usłyszeliśmy prelegentów:
Michał Pieńkowski
Pola Negri jako piosenkarka
Pola Negri znana jest przede wszystkim jako aktorka kina niemego, w mniejszym stopniu jako tancerka, natomiast mało kto kojarzy ją ze śpiewem. Tymczasem pieśniarką Pola Negri została, jeszcze zanim wystąpiła po raz pierwszy w filmie dźwiękowym. Zapraszana była na sesje nagraniowe przez znaczące wytwórnie fonograficzne, dokonała nagrań płytowych w Londynie, Paryżu i Berlinie, śpiewała w czterech językach, a płyty z jej nagraniami doczekały się wielu reedycji w różnych krajach, w tym także w Polsce. W swoim wystąpieniu chciałbym przybliżyć karierę piosenkarską Poli Negri, jej dyskografię oraz sposób, w jaki śpiewane przez nią piosenki wpłynęły na polski showbusiness lat 30.
Grzegorz Rogowski
Ku nowoczesności – budowanie obrazu życia w Warszawie przełomu wieków oczami Poli Negri, na podstawie filmu Bestia
Właściciel wytwórni filmowej Sfinks – Aleksander Hertz, może być bez zawahania nazwany ojcem polskiego filmu. Zaczynając na początku XX wieku tworzyć zarys polskiej kinematografii, oparł się głównie na kalkach produkcji zagranicznych, dostosowanych do zastanych warunków. Filmy miały się przecież podobać głównie polskiej publiczności. Tylko jakie potrzeby miał ówczesny widz siedzący w mroku kinowej sali? Istnieje model psychoanalitycznego modelu widza filmowego, którego analizy podjął się w latach 90. Wiesław Godzic. W swojej pracy FILM I PSYCHOANALIZA: PROBLEM WIDZA systematyzuje on oddziaływanie projekcji filmowej na publiczność. Choć Aleksander Hertz w chwili produkcji „Bestii” nie mógł jeszcze wiedzieć o istnieniu tego modelu, wiedział już jedno: film przyniesie dochód, tylko wtedy gdy zaspokoi ukryte w widzu pragnienia. Posłużył się więc w filmie Bestia z 1917 roku oczami największej polskiej gwiazdy filmowej Poli Negri, by pokazać Warszawę, która przyciągnie pięknem, niedostępnością, a nawet niemoralnością. Na przykładzie analizy Bestii będzie możliwe wyodrębnienie potrzeb i pragnień ówczesnego widza oraz interpretacja środków, użytych w tym celu w filmie. Zaczynając od plenerów, które miały wykreować obraz miasta pięknego, nowoczesnego i czystego odnosząc się do założeń galopującej na przełomie wieków industrializacji, a kończąc na przemianach społecznych w stolicy, które w filmie przedstawiono chociażby przez pryzmat coraz śmielej prezentowanej erotyki.
[materiały prasowe]
