Oranowski Bronisław

Początkowo pracował jako urzędnik w fabryce.

Jako aktor debiutował w 1901 roku.

W latach 1910–1911 był dyrektorem Teatru Polskiego w Wilnie, a następnie – w latach 1911–1913 – kierował wileńskim Teatrem Letnim. Dyrekcje te przyniosły mu znaczne straty finansowe.

Występował w teatrach w całym kraju.

W latach 1920–1921 przebywał na Górnym Śląsku.

Powrócił do Warszawy i tam grał w teatrach.

Filmografia

1913 OBRONA CZĘSTOCHOWY (Andrzej Kmicic)
1914 BÓG WOJNY (książę Józef Poniatowski)
1919 KOBIETA, KTÓRA WIDZIAŁA ŚMIERĆ
1921 PAN TWARDOWSKI (pan Twardowski)
1923 KARCZMA NA ROZDROŻU (skrzypek)
1924 SKRZYDLATY ZWYCIĘZCA
1934 PRZEOR KORDECKI – OBROŃCA CZĘSTOCHOWY (hrabia Weyhardt-Wrzeszczowicz)
1934 CÓRKA GENERAŁA PANKRATOWA (oficer w Belwederze)
1936 WIERNA RZEKA (generał rosyjski, gość na koncercie fortepianowym)
1936 RÓŻA 
1937 O CZYM MARZĄ KOBIETY
1938 KOŚCIUSZKO POD RACŁAWICAMI