Moi rodzice rozwodzą się

Józef Nałęcz, dyrektor banku i jego żona Ada są długoletnim małżeństwem. Ich nastoletnia córka Stasia uczy się na pensji. Od pewnego czasu między jej rodzicami nie układa się. Ojciec utrzymuje zażyłe stosunki z Amelką, swoją sekretarką, która często gości w ich domu, by „kontynuować sprawy służbowe”. Mama, która coraz to znika z domu, wdała się w skryty romans z Jerzym Sławomirem, znanym aktorem. 
Koleżanki Stasi uwielbiają go. Kiedy przypadkowo spotykają aktora na ulicy, proszą o autografy. On widząc, stojącą z boku smutną Stasię, wręcza jej różę.
Jerzy zapewnia Adę o swojej miłości, ale ma do niej żal, że poświęca mu tak mało czasu. Nakłania ją do rozwodu.

Amelka ma zamiar poślubić Nałęcza. Opowiada mu o romansie jego żony z aktorem. On uważa, że to plotki.
W domu jednak pyta żonę, czy prawdą jest, że go zdradza. Ada przyznaje, że kocha Jerzego. Chce wyprowadzić się z domu, zamieszkać w pensjonacie, a Stasię oddać pod opiekę ciotki. Nałęcz zamierza zatrzymać córkę przy sobie, a żonie zakazać widywania się z nią. Zrozpaczona Stasia błaga matkę, by została w domu.
Ada przenosi się jednak do pensjonatu. Jerzy zapewnia ją, że zaraz po jej rozwodzie pobiorą się. Bagatelizuje jej wyrzuty sumienia wobec córki.

Amelka wprowadza nowe porządki w domu Nałęcza. Stasia nie może się z tym pogodzić. Za zgodą ojca święta spędza w domu swojej koleżanki Krysi w Rudosławicach. Na świątecznym balu zjawia się Jerzy w towarzystwie aktorki Niny. Wszędzie słychać plotki o ich romansie. Aktor rozpoznaje w Stasi pensjonarkę, której wręczył kiedyś różę. Prosi ją do tańca. Zdenerwowana dziewczyna mówi mu, że go nienawidzi, bo ma wiele romansów i krzywdzi wiele osób. Zaraz potem wraca do Warszawy.

Ojciec mówi jej, że zamierza ożenić się z Amelką, która będzie opiekować się nią jak matka. Zrozpaczona Stasia idzie do pensjonatu. Widząc mamę w objęciach Jerzego, wycofuje się. Szuka pomocy u ciotki, u której chce zamieszkać, ale ta uważa, że powinna wrócić do ojca. Nałęcz jest zaniepokojony zachowaniem córki.
Pod wpływem Amelki decyduje, że Stasia zamieszka w internacie. Ada odwiedza ją tam, ale dowiaduje się, że mąż zakazał jej kontaktów z córką.

Razem z Jerzym wyjeżdża do Juraty. Aktor ma wielkie powodzenie u kobiet, co wywołuje u Ady przygnębienie. Stasia spędza wakacje u Krysi w Rudosławicach. Docierają do niej kolejne plotki o romansach Jerzego. Zdesperowana wyjeżdża w tajemnicy do Juraty, by go spotkać. Żąda, by rozstał się z jej matką.
W zdenerwowaniu bierze leżący na stole rewolwer i strzela do siebie. Ada rozpacza nad ranną córką. Zawiadamia męża, który po scysji zrywa z Amelką  i przyjeżdża do Juraty.
Ada odchodzi od Jerzego. Rozmawia z mężem, oboje przyznają się do winy. Ku radości Stasi pogodzeni rodzice czuwają przy jej łóżku.

Ciekawostki

Jadwiga Migowa, występująca pod pseudonimem Kamil Norden, była w latach 30. dziennikarką i reporterką związaną m.in. z branżą kinematograficzną. Pisała też poczytne romanse i powieści obyczajowe. Jedna z nich, Moi rodzice rozwodzą się, drukowana w odcinkach w bulwarowym dzienniku „Dobry Wieczór! Kurier Czerwony!” została w roku 1939 opublikowana przez znane warszawskie wydawnictwo Ferdynanda Hoesicka.
Powieść, napisana w konwencji melodramatu, porusza temat zdrady małżeńskiej, stopniowego rozpadu rodziny i dramatu nastoletniej córki. Jak zauważył jeden z recenzentów, opisana historia powinna być przestrogą dla „ojców i matek rodzin, których nagle ogarnia szał spóźnionych zapałów (libido sexualis)”.

Jej popularność zainteresowała filmowców. W roku 1938 ekranizację przygotowywał Jan Nowina-Przybylski (we współpracy z Emilem Chaberskim), ale nagła śmierć reżysera zniweczyła te plany. Przejął je Marek Libkow, ambitny producent znanych filmów. Reżyserię powierzył doświadczonemu Mieczysławowi Krawiczowi, a scenariusz we współpracy z Jadwigą Migową i Ludwikiem Starskim napisał specjalista od filmowych fabuł Anatol Stern.

Opinie recenzentów były zróżnicowane. Z jednej strony krytykowano ekranizację „literatury kuchennych schodów”, przeznaczonej dla czytelników bulwarowych pism. Z drugiej natomiast zgodnie podkreślano „dużą kulturę realizacyjną” – dobry scenariusz („bez niedorzeczności i niekonsekwencji”), sprawną reżyserię oraz udane zdjęcia utalentowanego operatora młodego pokolenia Jakuba Joniłowicza.
Mocną stroną filmu był zespół aktorski. Jadwiga Andrzejewska jako córka wiarołomnych rodziców zagrała jedną z ciekawszych ról w swojej karierze. Maria Gorczyńska wypadła wiarygodnie, umiejętnie tonując uczucia nieszczęśliwej matki i kobiety pragnącej miłości. Kazimierz Junosza-Stępowski pokazał jak zawsze dobrą formę, choć rola ojca nie dawała mu pola do popisu. Franciszek Brodniewicz ze swobodą wcielił się w aktora-kabotyna, a Loda Niemirzanka wyraziście nakreśliła typ kobiety cynicznej i bezwzględnej.
W rolach drugoplanowych zwracają uwagę Anna Jaraczówna, Wanda Bartówna i Renata Radojewska – nowe twarze w ówczesnym polskim kinie.

Obsada aktorska

Maria Gorczyńska (Ada Nałęczowa)
Kazimierz Junosza-Stępowski (Józef Nałęcz)
Jadwiga Andrzejewska (Stasia, córka Nałęczów)
Franciszek Brodniewicz (Jerzy Sławomir, aktor)
Loda Niemirzanka (Amelka Kurkówna, sekretarka Nałęcza)
Ina Benita (Nina Kostówna, aktorka)
Kazimiera Skalska (Muszalska, sąsiadka Rudosławskich)
Anna Jaraczówna (Lusia Rejewska, koleżanka Stasi)
Renata Radojewska (Krysia Rudosławska, koleżanka Stasi)
Wanda Bartówna (Zosia Czerska, koleżanka Stasi)
Kazimierz Pawłowski (Henryk Rejewski, brat Lusi)
Helena Buczyńska (Marianna, kucharka Nałęczów)
Hanna Różańska (Frania, pokojówka Nałęczów)
Stanisława Kawińska (matka Amelki)
Alina Halska (nauczycielka)
Zofia Czaplińska (Urszula Prędowska, ciotka)
Gustawa Błońska (Pelagia, służąca ciotki)
Wanda Jarszewska (Rudosławska, matka Krysi)
Paweł Owerłło (Rudosławski, ojciec Krysi)
Ludwik Sempoliński (Kobiernicki, sąsiad Rudosławskich)
Janina Krzymuska (wychowawczyni w internacie)
Majzlówna (uczennica)
Zofia Wilczyńska (Zosia, pokojówka w pensjonacie)
Aleksander Bogusiński (doktor Gardecki)
Wacław Zdanowicz (pracownik hotelu)
Bronisław Romaniszyn (recepcjonista w hotelu)
Sylwester Przedwojewski (tenisista)