Dziewońska Elżbieta

Elżbieta Dziewońska
Elżbieta Dziewońska-Krzemieńska
aktorka teatralna i filmowa, reżyser teatralna, publicystka, działaczka polonijna
Józef, Felicja z Lewalt-Powalskich
Elzbieta Dziewońska
Lucjan Krzemieński
1 kwietnia 1903, Moskwa
1 września 1977, Chicago
Biogram
Ukończyła Kursy Wokalno-Dramatyczne J. Hryniewieckiej i została zaangażowana do warszawskiego Teatru Rozmaitości. Następnie grała w Łodzi, uczestniczyła w objazdach po kraju, zorganizowanych przez K. Adwentowicza i S. Jaracza. W l. 1928-30 brała udział w pracach artystycznych Reduty. W l. 1932-37 występowała w T. Miejskich we Lwowie. Odnosiła sukcesy w rolach komediowych amantek. W 1937 grała znów w Warszawie, w T. Ateneum, a także gościnnie w Wilnie i Grodnie (1939). Po wybuchu II wojny światowej, z grupą polskich aktorów znalazła się w Bukareszcie, gdzie grała w Przepióreczce S. Żeromskiego, w zespole aktorów warszawskich. Z tym przedstawieniem wyjechała do Paryża i na prowincję Francji. Przez Lizbonę wyjechała do Kanady i prowadziła tam objazdowy zespół pod nazwą Teatr Polski w Kanadzie (1941-43). Od listopada 1944 roku występowała w Polskim Teatrze Artystów w Nowym Jorku. Od grudnia 1944 do kwietnia 1945, wraz z mężem i A. Cwojdzińskim prowadziła zespół objazdowy, który w ośrodkach polonijnych wystawiał program o Powstaniu Warszawskim Warszawa w ogniu. Jesienią 1945 r. przeniosła się z mężem do Chicago i występowała w miejscowym teatrze objazdowym. Zasłużyła się dla rozwoju kultury teatralnej Polonii w USA. W 1965 r. zorganizowano uroczysty wieczór poświęcony jej działalności, a w 1969 roku została uhonorowana za pracę artystyczno-społeczną tytułem Kobiety Roku 1969 przez Polsko-Amerykański Fundusz Stypendialny. Była też publicystką w emigracyjnej prasie polonijnej, przez wiele lat prowadziła dział kobiecy w „Dzienniku Chicagowskim”.
Siostra aktora Janusza Dziewońskiego, ciotka aktora Edwarda Dziewońskiego.
Filmografia
1938 PROFESOR WILCZUR (Joanna, sekretarka profesora Wilczura)
1938 SERCE MATKI (opiekunka Krysi)