Córka kantora (Dem Chanzens Tochter)

Córka kantora (Dem Chanzens Tochter)
JĘZYK:
jidysz
GATUNEK:
dramat
ZACHOWANY:
zaginiony
ROK PRODUKCJI:
1913 rok
PREMIERA:
1913 rok
RODZAJ:
fabularny
REŻYSERIA:
Herman Fiszer
SCENARIUSZ:
Abraham Izaak Kamiński
OPERATOR:
Stanisłw Sebel
WYTWÓRNIA:
Kosmofilm
PIERWOWZÓR:
utwór S. Libina „Zalmena Libina” („Złamane serca”)
UDŹWIĘKOWIENIE:
niemy

Akcja toczy się w Nowym Jorku. Gintełe jest dziewczyną nowoczesną, odrzucającą stare obyczaje i sposoby życia. Nie wie nawet, z jakiego miasteczka pochodzi jej ukochany Beniamin, ważne jest bowiem tylko to, że się kochają.

Rodzice chcą ją dobrze wydać za mąż za bogatego chłopca, ale ona stanowczo odmawia, twierdząc, że tylko z Beniaminem, choć ubogim, będzie szczęśliwa. Ojciec stanowczo sprzeciwia się temu małżeństwu.

Gintełe otrzymuje nagle od Beniamina list, w którym informuje on ją, że ma żonę i dwoje dzieci. Nie kocha żony, ale wiele jej zawdzięcza. Przyrzeka się z nią rozwieść, nie potrafi jednak zdobyć się na ten krok. Gintełe przekonuje się, że jest w ciąży. Ojciec wypędza ją z domu.

Dziewczyna, mimo namów, nie decyduje się na dokonanie zabiegu i rodzi dziecko. Minęło sześć lat. Zjawia się Beniamin, czuje się winny. Gintełe coraz poważniej choruje. Zdaje sobie sprawę, że wkrótce umrze. Wraca do rodziców. Ojciec chce ją przyjąć, a dziecko oddać do sierocińca. Gintełe się na to nie zgadza. W szpitalu odwiedzają ją rodzice, krewni. Przychodzi też Beniamin. Oświadcza, że weźmie dziecko do siebie. Ostatnie słowa Gintełe: „W takim razie umieram szczęśliwa”.

 

Film zrealizowany przez żydowskie środowisko filmowe. 

 

Obsada aktorska

Samuel Landau – kantor Nuchem Ostorlin
Regina Kamińska – Gintełe, córka kantora
Sonia Szlosberg – jako żona Beniamina
Szaja Rotszejn – jako Beniamin
Lea Kompanijec

error: Content is protected !!

Zaloguj się

Zarejestruj się

Reset hasła

Wpisz nazwę użytkownika lub adres e-mail, a otrzymasz e-mail z odnośnikiem do ustawienia nowego hasła.

Przejdź do treści